VividhGyan Logo

अन्नपूर्णा चालीसा

॥ दोहा ॥
विश्वेश्वर पदपदम की राज निज शीश लगाय ।
अन्नपूर्णे, तव सुयश बरनौँ कवि मतिलय ।
॥ चौपाई ॥
नित्य आनंद करिणि माता,
वर अरु अभय भाव प्रख्याता ॥
जय ! सौंदर्य सिंधु जग जननी,
अखिल पाप हर भव-भय-हरणी ॥

श्वेत बदन पर श्वेत बसन पुनि,
संतन तुव पद सेवत ऋषिमुनि ॥
काशी पुराधीश्वरी माता,
महेश्वरी सकल जग त्राता ॥

वृषभारूढ़ नाम रुद्राणी,
विश्व विहारिणी जय ! कल्याणी ॥
पतिदेवता सुतित शिरोमणि,
पदवी प्राप्त किन्ह गिरि नंदिनी ॥

पति विछोह दुःख सहीं नहीं पावा,
योग अग्नि तब बदन जराव ॥
देह तजत शिव चरण सनेहु,
राखेहु जात हिमगिरि गेहु ॥

प्रकटी गिरिजा नाम धरयो,
अति आनंद भवन मंह छायो ॥
नारद ने तब तोहिं भरमायहु,
ब्याह करण हित पाठ पढ़ायहु ॥ 10 ॥

ब्रह्मा वरुण कुबेर गनाये,
देवराज आदिक कहि गये ॥
सब देवन को सुजस बखानी,
मति पलटन की मन मंह ठानी ॥

अचल रहीं तुम प्राण पर धन्या,
किहनी सिद्ध हिमाचल कन्या ॥
निज कौ तब नारद घबराये,
तब प्राण पूरण मंत्र पढ़ाये ॥

करण हेतु तप तोहिं उपदेशेउ,
संत बचन तुम सत्य परेखेहु ॥
गगनगिरा सुनि तरी ना तारे,
ब्राह्मण तब तुव पास पधारे ॥

कहेउ पुत्री वर मांगु अनूपा,
देहुं आज तुव मति अनुरूप ॥
तुम तप किन्ह अलौकिक भारी,
कष्ट उठायहु अति सुकुमारी ॥

अब संदेह छांडी कछु मोसों,
है सौगंध नहीं छल तोसों ॥
करत वेद विद ब्रह्मा जानहु,
वचन मोर यह सांचा मानहु ॥ 20 ॥

तजि संकोच कहहु निज इच्छा,
देहौं मैं मनमानी भिक्षा ॥
सुनि ब्रह्मा की मधुरि बानी,
मुख सोन कछु मुसुकाय भवानी ॥

बोली तुम का कहहु विधाता,
तुम तो जगके स्रष्टाधाता ॥
मम कामना गुप्त नहीं तोंसों,
कहवावा चाहहु का मोंसों ॥

दक्ष यज्ञ महान मरती बारा,
शम्भुनाथ पुनि होहिं हमारा ॥
सो अब मिलहिं मोहिं मनभाये,
कहि तथास्तु विधि धाम सिधाये ॥

तब गिरिजा शंकर तव भयु,
फल कामना संशयो गयु ॥
चंद्रकोटि रवि कोटि प्रकाशा,
तब आनन महान करत निवासा ॥

माला पुस्तक अंकुश सोहाई,
कर मंह अपार पाश मन मोहाई ॥
अन्नपूर्णे ! सदापूर्णे,
आज अनावघ अनंत पूर्णे ॥ 30 ॥

कृपा सागरी क्षेमंकरी मन,
भव विभूति आनंद भरी मन ॥
कमल विलोचन विलासित भले,
देवी कालिके चंडी कराले ॥

तुम कैलास मांही है गिरिजा,
विलासी आनंद साथ सिंधुजा ॥
स्वर्ग महालक्ष्मी कहलायी,
मर्त्य लोक लक्ष्मी पदपायी ॥

विलासी सब मंह सर्व स्वरूपा,
सेवत तोहिं अमर पुर भूपा ॥
जो पढ़िहिं याह तव चालीसा,
फल पैंहिं शुभ सखी ईसा ॥

प्रात समय जो जन मन लायो,
पढ़िहिं भक्ति सुरुचि अघिकायो ॥
स्त्री कलात्र पति मित्र पुत्र युत,
परमैश्वर्य लाभ लहि अद्भुत ॥

राज विमुख को राज दिवावै,
जस तेरो जन सुजस बढ़ावै ॥
पाठ महा मुद मंगल दाता,
भक्त मनोवांछित निधि पाता ॥ 40 ॥

॥ दोहा ॥
जो यह चालीसा सुभग,
पढ़ि नवैंगे माथ ।
तिनके कारज सिद्ध सब,
सखी काशी नाथ ॥

भाषा बदलें: